Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Που είναι η οικονομική πολιτική;



Το έχει φαίνεται η μοίρα των δημοσιογράφων σε αυτή τη χώρα να γράφουν από γενέσεως του ελληνικού κράτους για την οικονομία και των Ελλήνων πολιτών να στρέφουν την προσοχή τους σε αυτή χωρίς να καταλαβαίνουν κατά πλειοψηφία σε βάθος τις αποφάσεις περί οικονομικής πολιτικής της εκάστοτε ηγεσίας. Κάποτε πρώτο θέμα ήταν το Σύνταγμα, η Δημοκρατία, «η εξουσία των πολιτών». Τώρα όλα περιτριγυρίζονται γύρω από μία λέξη με πέντε γράμματα: Χ Ρ Η Μ Α.
Στις εκλογές του 2009 εξαντλήθηκαν οι προεκλογικές εξαγγελίες, κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων στο τι θα κάνουμε με την οικονομία, τι θα γίνει με τα χρήματα και με την μετέπειτα κυβέρνηση να κερδίζει με σύνθημα: «Λεφτά Υπάρχουν». Έστω ότι λεφτά υπήρχαν, που κατά τη γνώμη μου καθαρά παραγωγικά λεφτά δεν υπήρξαν ποτέ την τελευταία τριακονταετία στην Ελλάδα, η κυβέρνηση κατάφερε να τα εξαφανίσει. Κατάφερε να στεγνώσει το «ρευστό» από προσώπου γης. Κατάφερε με λιτότητα να αυξήσει χρέη και να μην μειώσει όσο έπρεπε ελλείμματα με αποτέλεσμα λεφτά να μην υπάρχουν.
Λοιπόν τι κάναμε για να βρούμε χρήματα ως κράτος; Τα ζητήσαμε από τους πολίτες με έναν απλό τρόπο. Μειώσαμε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, εξαφανίσαμε εργασιακές σχέσεις, ελαστικοποιήσαμε ωράρια και όλα αυτά για να γίνει η χώρα κάτι που μεταπολιτευτικά το έχει απολέσει: Παραγωγική! Έστω ότι τα μειώσαμε… Όμως όπου υπάρχουν μειώσεις αγοραστικής δύναμης ταυτόχρονα υπάρχει και μείωση της τιμής των αγαθών. Έτσι επιτυγχάνεται αύξηση εισαγωγών, έτσι κερδίζουμε από σύγκριση τιμών με το εξωτερικό στον Τουρισμό, έτσι ξένες επιχειρήσεις έρχονται να επενδύσουν σε φτηνό εργατικό δυναμικό ή ακόμη και εγχώριοι επιχειρηματίες. Με λίγα λόγια κάπως έτσι στηρίχτηκε και το «Σχέδιο Μάρσαλ» μεταπολεμικά για να ορθοποδήσει όλη η Ευρώπη και 
εμείς μαζί. Επιπλέον με αυτή την τακτική εξασφαλίζεις και ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για τους πολίτες σου. 

Ε, λοιπόν στην Ελλάδα του 2011 έγινε το ακριβώς αντίθετο. Δώσ’ του φοροεπιδρομές, δώσ’ του κεφαλικό φόρο, δώσ’ του χαράτσια μέσα από τη ΔΕΗ. Φορολόγισέ τον άνεργο των 480 ευρώ το μήνα. Με λίγα λόγια πάρε από τον καθημερινό μικρομεσαίο Έλληνα πολίτη ό,τι έχει και δεν έχει και εμφάνισε, πλασματικό για εμένα, πρωτογενές πλεόνασμα που ακόμη δεν μπορώ να το καταλάβω πως θα το επιτύχεις χωρίς ενίσχυση της παραγωγής και της αγοράς.
Ας πούμε ότι είσαι επίσης από τη φύση σου φιλελεύθερος (βλέπε ΝΔ, ΔΗ.ΣΥ.). Ας πούμε ότι ξεκίνησες ως σοσιαλιστής και μετά σου άρεσε ο φιλελεύθερος κόσμος και η διασκέδαση τους βλέπε (ΠΑΣΟΚ). Έστω ότι είσαι και «υπερπατριώτης» και κάνεις τα χειρότερα εγκλήματα για να σώσεις την χώρα σου, τουλάχιστον έτσι νομίζεις (βλέπε ΛΑΟΣ). Ας πούμε ρε παιδί μου ότι θέλεις να βρεις άμεσα χρήματα για να μην πτωχεύσεις και δύο λέξεις μπορούν να στο εξασφαλίσουν αυτό. Λέγονται 
Αποκρατικοποιήσεις-Ιδιωτικοποιήσεις. Έχεις το θράσος και εξευτελίζεις χρηματιστηριακά Δημόσιες Επιχειρήσεις Και Οργανισμούς (ΔΕΚΟ) ώστε να τις πουλήσεις για ένα κομμάτι ψωμί; Ώστε να τις ξεπουλήσεις για το τίποτα;
Ζωντανό παράδειγμα η Εθνική που από 25 ευρώ η μετοχή της το 2009 έχει πέσει τα 2,5 ευρώ σήμερα. 90% κάτω και τολμάς να αποκρατικοποιήσεις τώρα. Στοιχειώδεις χρηματιστηριακές γνώσεις το Οικονομικό Επιτελείο δεν έχει; Και αν δεν έχει ας φωνάξει τον Σημίτη να του μάθει πως κερδοσκοπούν στο Χρηματιστήριο.
Συγχωρήστε μου αυτή την έκρηξη, αλλά άμα κάνεις θυσίες για το τίποτα κάπως έτσι σκέφτεσαι και μιλάς. Είμαι σίγουρος ότι και εσείς κάπως έτσι «τρελαίνεστε» με την υπάρχουσα κατάσταση. Όσον αφορά τους μισθούς έγραψα ότι είναι θεμιτό να γίνεται παραπάνω. Ισοσκελισμό δηλαδή εσόδων και δαπανών υπό κρατική επιτήρηση. Επιπλέον πρέπει να αποτελέσει αρχή η προσπάθεια ισοσκελισμού των εξαγωγών με ενθάρρυνση σε τέτοιου είδους δραστηριότητες. Τώρα όσον αφορά τις ΔΕΚΟ, συγχωρέστε με αλλά νομίζω ότι δεν πρέπει να είναι προς πώληση. Πρέπει με οικονομική εξυγίανση να είναι κρατικές σε ένα ελεύθερο οικονομικό σύστημα ώστε να προσπαθήσουν να φέρουν πολύτιμα έσοδα στον προϋπολογισμό για διάθεση προς τρεις τομείς που δεν πρέπει να αποτελούν επιχείρηση. Την Υγεία, την Παιδεία και την Δικαιοσύνη. Επίσης το σταμάτημα της φοροδιαφυγής δεν πρέπει να το έχει σκεφτεί κανείς στην κυβέρνηση, καθώς και την περικοπή περιττών λειτουργικών δαπανών του Δημοσίου Τομέα. Αυτή ήταν η δική μου άποψη περί οικονομίας.
Ελπίζω να μην σας κούρασα, αν και πιστεύω ότι το έκανα. Να είστε πάντα καλά, να ενημερώνεστε και να κρατούμε υπεύθυνη στάση όλοι μας από όποιο ιδεολογικό-πολιτικό μετερίζι και αν προερχόμαστε με στόχο πρώτα 
την επιστροφή της περηφάνιας και του χαμόγελου στα χείλη μας. Με στόχο πρώτα την ελπίδα και ύστερα την αντιμετώπιση της κρίσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου